Ουφ! Τι γίνεται εδώ πέρα;

Αναπάντητα ερωτήματα, μπέρδεμα, παλαιοί και νέοι έρωτες, πανελλήνιες  αλλά και ένα πτώμα που δε πρόκειται να βρει ποτέ ησυχία αφού ο πραγματικός δολοφόνος του δεν τιμωρήθηκε είναι τα στοιχεία του νέου βιβλίου της Σοφίας Νικολαϊδου. Το μυθιστόρημα «Χορεύουν οι ελέφαντες» εκτυλίσσεται σε δύο εποχές. Στην εποχή του Εμφυλίου και στη δολοφονία του Αμερικανού δημοσιογράφου για την οποία κατηγορήθηκε λάθος άνθρωπος και την εποχή του 2011 όπου οι πανελλήνιες εξετάσεις βασανίζουν τον ήρωα της ιστορίας μας.

Ο Μηνάς είναι η τέλεια προσωποποίηση ενός τρελαμένου μαθητή της γ’ λυκείου. Ο μικρός μας ήρωας ζει στη Θεσσαλονίκη και προετοιμάζεται για το  μεγάλο άθλο των πανελλήνιων εξετάσεων. Κουράζεται, αγανακτεί και αποφασίζει ότι δε θέλει να δώσει εξετάσεις. Η μητέρα του Τέτα, πανικοβάλλεται στο άκουσμα της απόφασης του γιου της και στρέφεται στον αγαπημένο του δάσκαλο, τον Σουκούρογλου, για να τον συνετίσει. Ο Σουκούρογλου σκέφτεται ένα έξυπνο και μάλιστα αρκετά χρονοβόρο σχέδιο για να αλλάξει γνώμη στον Μηνά. Θα τα καταφέρει τελικά;

Η Νικολαϊδου σε αφήνει έξυπνα με την απορία στην αρχή του κειμένου παρουσιάζοντας τα γεγονότα ως δεδομένα. Ξαφνικά σε τοποθετεί στην περίοδο του Εμφυλίου και στην έξοδο του Μανόλη Γκρη από τη φυλακή. Και εσύ αναρωτιέσαι: πώς βρέθηκε εκεί και γιατί μπήκε; Έπειτα πετάγεται στο 2011 και μαθαίνεις νέα πρόσωπα. Με την πρώτη ματιά η σύνδεση με τους προηγούμενους ήρωες καμία.

Τα ερωτήματά σου πολλά αλλά η συγγραφέας δε σου δίνει απάντηση και εσύ είσαι χαμένος. Προσπαθείς να καταλάβεις. Οι δύο ιστορίες που περιγράφει γίνονται μία, όταν ο Σουκούρογλου αναθέτει στον Μηνά την υπόθεση της δολοφονίας του Αμερικανού δημοσιογράφου. Τα γεγονότα εξελίσσονται φυσιολογικά και εσύ βρίσκεις ξανά τη μπάλα που είχες χάσει όταν άρχισες το  διάβασμα.

Η συγγραφέας καταφέρνει να δώσει με κάθε λεπτομέρεια το  κλίμα της εποχής του Εμφυλίου αλλά και το μπέρδεμα που επικρατεί στο κεφάλι του Μηνά όταν συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία στα χέρια του. Πολλές πληροφορίες, πρόσωπα - κλειδιά αλλά και ασήμαντα εμπλέκονται και το  μπέρδεμα μεγαλώνει. Ο Μηνάς θα καταφέρει να βρει τη λύση και τον πραγματικό δολοφόνο;

Και όπως γίνεται συχνά στα μυθιστορήματα υπάρχει πάντα κάτι που θα είναι λυπηρό, μια τραγική φιγούρα. Στο δικό μας μυθιστόρημα το  ρόλο αυτό θα διαδραματίσει η κυρία Μαρία Γκρη, μητέρα του Μανόλη Γκρη. Η κυρία Μαρία μιλά για την ημέρα που εισέβαλαν στο σπίτι τους, το  έκαναν άνω κάτω, την οδήγησαν στο αστυνομικό τμήμα και συγκεκριμένα στον Τσιτσιλή για να δει το  παιδί της μέσα στα αίματα αβοήθητο. Η σκηνή σου κόβει την ανάσα αφού η Νικολαϊδου την απεικονίζει λεπτομερέστατα.

Γενικά σε όλο το μυθιστόρημα υπάρχουν πολλές περιγραφές με πολλές πολλές λεπτομέρειες και αυτό ναι μεν κουράζει τον αναγνώστη αλλά συγχρόνως τον βοηθά να δημιουργήσει την εικόνα του χώρου που εκτυλίσσονται τα γεγονότα και να μπει στο κλίμα και στο μυαλό των ηρώων. Ένα ακόμη στοιχείο που συμβάλλει στη συνεκτικότητα του κειμένου και σε κατατοπίζουν, διαφορετικά θα βρεθείς σε σύγχυση, είναι οι φράσεις που χρησιμοποιεί ως τίτλο σε κάθε υποενότητα. Οι φράσεις αυτές αποτελούνται με χρονολογίες και γεγονότα όταν εξιστορεί τα γεγονότα της εποχής του Εμφυλίου και με στιχάκια των νέων για το  σχολείο και τους καθηγητές. Το  τελευταίο είναι και δείγμα χιούμορ.

Το  μυθιστόρημα της Νικολαϊδου σίγουρα σε παραξενεύει με τον τίτλο του αφού οι ελέφαντες δε χορεύουν και κρατά το  ενδιαφέρον σου μέχρι και την τελευταία σελίδα αφού μέχρι το τέλος τίποτα δεν είναι σίγουρο και όλοι είναι ύποπτοι.