Με αφορμή σημερινό δημοσίευμα που αναφερόταν στο μέλλον του Αντώνη Νικοπολίδη μετά την κοινή συναινέσει λύση του συμβολαίου του με τον Ολυμπιακό κατάλαβα ότι στην Ελλάδα πρέπει να προσφέρεις συνέχεια για να σε εκτιμούν αλλιώς γίνεσαι έρμαιο ειρωνικών σχολίων.
Το εν λόγω δημοσίευμα πρότεινε πιθανές δουλειές για τον πρώην τερματοφύλακα του Ολυμπιακού δείχνοντας έλλειψη σεβασμού προς το πρόσωπο του. Όλοι έχουμε αδυναμία σε κάποια πρόσωπα ενώ άλλα τα μισούμε θανάσιμα. Απόλυτα λογικό και δεκτό ότι δεν μπορούν να σου αρέσουν όλοι αλλά δεν χρειάζεται να τα ισοπεδώνουμε όλα.
Ο Αντώνης Νικοπολίδης υπήρξε ένας από τους καλύτερους Έλληνες τερματοφύλακες. Υπήρξε μέλος της ομάδας που έκανε περήφανους και έβγαλε στο δρόμο εκατομμύρια Έλληνες σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου κατακτώντας το Euro το 2004 ενώ αποτέλεσε μια εγγύηση για την άμυνα του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού μετέπειτα.
Είναι ένας από τους ωραιότερους άνδρες της Ελλάδος και όχι άδικα. Το προσωνύμιο του Τζορτζ Κλούνεϊ των ελληνικών γηπέδων τον ακολουθεί. Πολλές είναι οι γυναίκες που τον θεωρούν πρότυπο αλλά δεν είναι λίγοι και οι εκπρόσωποι του ανδρικού φύλου που τον θαυμάζουν και τον αγαπούν για όσα πρόσφερε στο χώρο του ποδοσφαίρου. Ένας άνθρωπος που πέρασε πολλά αλλά κατάφερε να αγαπηθεί από τους φιλάθλους των δύο "αιωνίων".
Και όμως ο άνθρωπος αυτός έρχεται αντιμέτωπος με κακοήθειες, για μένα ηλιθιότητες (ας μου επιτραπεί η έκφραση), κάποιου που προφανώς δεν τον γνώρισε ποτέ από κοντά ή τον αντιπαθεί. Κηπουρός, πορτιέρης, κασκαντέρ, λαϊκός τραγουδιστής και άλλα πολλά. Επαγγέλματα που δεν ταιριάζουν στον Αντώνη. Σίγουρα έκανε φάουλ αλλά κανείς μας δεν είναι αλάνθαστος. Τα λάθη του όμως δεν δίνουν το δικαίωμα σε κανέναν να τον χλευάζει και να τον ειρωνεύεται. Λίγος σεβασμός δε βλάπτει...
Τέλος στο δημοσίευμα γίνεται λόγος για το βιβλίο του. Προσωπικά το έχω διαβάσει και πιστεύω ότι είναι αρκετά καλό και θα πρότεινα να το διαβάσει και ο ίδιος για να δει την άλλη όψη του πρώην τερματοφύλακα.
Ο Αντώνης Νικοπολίδης ήταν, είναι και θα είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αποτελεί εξάλλου και παράδειγμα προς μίμηση λόγω της υπομονής, της επιμονής και της προσπάθειας που έδειξε τα πρώτα χρόνια που ήταν στον Παναθηναϊκό όταν ήταν η δεύτερη επιλογή του προπονητή του. Ένας άνθρωπος με επιμονή, υπομονή και όρεξη για δουλειά που κατάφερε να κερδίσει με το σπαθί του την αγάπη και την αναγνώριση από τον κόσμο. Πιστεύω ότι ακόμη κι αν πίκρανε τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού λόγω της μεταγραφής του στον αιώνιο αντίπαλο, τον Ολυμπιακό, βαθιά μέσα τους τον αναγνωρίζουν και εκείνοι.
Δεν θα επεκταθώ περισσότερο αφού έχουμε ελευθερία λόγου και ο καθένας μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα αλλά όταν κρίνεις τον άλλον ουσιαστικά κρίνεις τα δικά σου μειονεκτήματα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου