ΕΦΥΓΕ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 84 ΕΤΩΝ ΤΟ "ΘΕΪΚΟ ΔΩΡΟ"`

Φτωχότερη είναι από σήμερα η λογοτεχνική κοινότητα μετά το θάνατο του μεγάλου συγγραφέα και φιλοσόφου Ουμπερτο Έκο σε ηλικία 84 ετών.

Το βράδυ της Παρασκευής ο Ουμπέρτο Έκο άφησε την τελευταία του πνοή ήρεμα στο σπίτι του και με τους δικούς του ανθρώπους στο πλάι. Το θάνατο του διάσημου συγγραφέα επιβεβαίωσε και με μια λιτή ανακοίνωση η οικογένεια του.

Ο Ιταλός συγγραφέα γεννήθηκε στις 5 Γενάρη του 1932 στην Ιταλιά, εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο το 1965 και το 1980 το πρώτο του μυθιστόρημα, το Όνομα του Ρόδου. Βραβεύτηκε με το βραβείο Strega το 1981 και ένα χρόνο αργότερα τιμήθηκε με το βραβείο του καλύτερου ξένου λογοτέχνη στη Γαλλία.

Κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου μετακόμισε σε ένα χωριό στα βόρεια ιταλικά όρη μαζί με τη μητέρα του. Εκεί παρακολουθούσε τις μάχες ανάμεσα σε παρτιζάνους και φασίστες. Μετά από πιέσεις του πατέρα του, πήγε να σπουδάσει Νομική στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο, αλλά εγκατέλειψε γρήγορα τις σπουδές του εκεί και άρχισε να φοιτά στη Μεσαιωνική Φιλοσοφία και Λογοτεχνία. Το 1954 κάνει το διδακτορικό του στη Φιλοσοφία και ολοκληρώνει τη διατριβή του για το Θωμά Ακκινάτη, πρόσωπο το οποίο αποτέλεσε και το θέμα του πρώτου του βιβλίου. Στη διάρκεια των σπουδών του ο διάσημος συγγραφέας έπαψε να πιστεύει στο Θεό και έφυγε από την Καθολική Εκκλησία.

Λίγο αργότερα, άρχισε να ασχολείται με τη δημοσιογραφία και παράλληλα δέχθηκε τη θέση του διευθυντή Πολιτιστικού Προγράμματος στην Κρατική  Ιταλική Τηλεόραση. Μια θέση που του έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσει την κοινωνία μέσα από τα μάτια των ΜΜΕ, που εκείνη την εποχή ήταν μονοπώλιο και ελεγχόταν από την Κυβέρνηση. Το 1959 έχασε τη θέση του στην τηλεόραση, κάτι που δεν τον στεναχώρησε καθόλου γιατί αφιερώθηκε στο γράψιμο. Μετά το τέλος και του δεύτερου βιβλίου του ανακοίνωσε στον πατέρα του ότι βρήκε αυτό που θα ήθελε να κάνει, αυτό που αγαπά, αυτό που τον γεμίζει.

Με τα ακαδημαϊκά του κείμενα ο Ουμπέρτο Έκο εστίασε στη σημειολογία και στην επιπτώσεις που έχει αυτή στην κοινωνία. Μελέτησε σε βάθος τις κοινωνίες από την εποχή του Μεσαίωνα μέχι και σήμερα, τα κοινά στοχεία ανάμεσα στις γλώσσες, τα σύμβολα και την κοινωνική ανάπτυξη. Από το 1970 μέχρι και σήμερα ανέπτυξε τη δική του θεωρία πάνω στη Σημειολογία.

Το 1965 εξελέγη καθηγητής Οπτικών Επικοινωνιών στη Φλωρεντία και το 1966 μετακόμισε στο Μιλάνο, όπου και έγινε καθηγητής Σημειολογίας στο Πολυτεχνείο της πόλης.

Μελέτησε ακόμη το ρόλο της γλώσσας και της λογοτεχνίας στην κοινωνία αλλά και την επίδραση της κοινωνίας πάνω σε αυτές τις δύο. Το 1971 το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια του προσέφερε τη θέση του τακτικού καθηγητή Σημειολογίας και το 1974 ο Ιταλός συγγραφέας οργάνωσε το Διεθνή Σύνδεσμο Σημειολογικών Μελετών.

Τα γραπτά του επηρεάστηκαν από τις αλλαγές που έγιναν τη δεκαετία του 1970 στην Ιταλία και άρχισε να γράφει μυθιστορήματα. Το πρώτο του μυθιστόρημα, το Όνομα του Ρόδου» ξεπέρασε τς προσδοκίες των εκδοτών του αφού έφτασε τα 9 εκατομμυρια αντίτυπα σε διεθνές επίπεδο, γεγονός που έκανε γνωστό τον Έκο στον εξωακαδημαϊκό κόσμο.

Λέγεται ότι το όνομα του προέρχεται από το αρκτικόλεξο των λέξεων Ex Coelis Oblatus, το οποίο σημείο «θεϊκό δώρο».

Πηγές. Ethnos.gr, wikipedia